Η παγκοσμίως καταγεγραμμένη παραγωγή πλαστικού έχει όπως είναι αναμενόμενο οδηγήσει σε σημαντικά αυξημένη ποσότητα αποβλήτων πλαστικού η οποία κυμαίνεται από 30% έως και 95% βάσει των στοιχείων του ιστότοπου https://ourworldindata.org, που αφορούν στη μόλυνση που προκαλείται από την παραγωγή και διαχείριση πλαστικού.
Συσχετίζοντας τα παραπάνω δεδομένα με τα χαμηλά, επί του παρόντος, ποσοστά ανακύκλωσης είναι σαφές ότι, αφενός μεγάλο μέρος των εν λόγω αποβλήτων δεν υπόκειται σε ορθές διαδικασίες διαχείρισης. Αφετέρου μέσω της συγκριτικής ανάλυσης των στοιχείων που αφορούν στην παραγωγή πλαστικών και πλαστικών αποβλήτων, εξάγεται το συμπέρασμα ότι μεγάλη μερίδα των εμπλεκόμενων στην παραγωγή πλαστικού παραμένουν εκτός του εφαρμοζόμενου πλαισίου διαχείρισης.
Τα όσα αναλύθηκαν προηγούμενα και επιπρόσθετα το γεγονός ότι μέχρι πρότινος τα πλαστικά απόβλητα μεταφερόντουσαν με σκοπό την περαιτέρω αξιοποίηση τους σε ασιατικές κυρίως χώρες, είχε ως αποτέλεσμα τεράστιες ποσότητες των εν λόγω υλικών να εκτρέπονται ουσιαστικά από την εναλλακτική διαχείριση.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η εναλλακτική διαχείριση έχει υιοθετηθεί και εφαρμόζεται τουλάχιστον εδώ και δύο δεκαετίες, αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγή πλαστικών αποβλήτων διατηρείται υψηλή και συνεχίζει να αυξάνεται. Αυτό οφείλεται σε βασικές δυσλειτουργίες της εν λόγω στρατηγικής μερικές εκ των οποίων είναι:
Η μη θέσπιση μέτρων περιορισμού στη χρήση πρωτογενώς παραγόμενου πλαστικού στους διάφορους βιομηχανικούς τομείς
Η υψηλή στοχοθεσία ως προς την εκτροπή από την τελική διάθεση δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη υποχρέωση της αξιοποίησης ανακυκλωμένων υλικών στην παραγωγή σε ποσοστό ικανό να απορροφήσει τα εξ’ ανακύκλωσης ανακτώμενα υλικά
Παρά την θεωρητική υιοθέτηση της Ιεράρχησης Αποβλήτων η αρχή της πρόληψης λαμβάνεται υπόψη και εφαρμόζεται υποτυπωδώς στην πράξη χωρίς να αποτελεί υποχρέωση. Τουναντίον η εφαρμογή της επαφίεται στην πρόθεση του εκάστοτε παραγωγού.
Η μη ορθή διαχείριση μεγάλου μέρους των αποβλήτων, τα οποία ενώ αρχικά διοχετεύονται στα καθορισμένα ρεύματα της εναλλακτικής διαχείρισης, εν τέλει δεν ανακτώνται ως υλικά και οδηγούνται σε οργανωμένους και μη χώρους τελικής διάθεσης
Οι στρατηγικές που εφαρμόζονται επί του παρόντος περισσότερο συμβάλουν στην διατήρηση της ελλιπούς κι αναποτελεσματικής διαχείρισης. Η παρούσα κατάσταση που αντιμετωπίζει ο πλανήτης σε ότι αφορά στα ενεργειακά, αποτελεί ευκαιρία στο πλαίσιο της οποίας η παραγωγική διαδικασία στο σύνολό της από την δημιουργία (ενός υλικού) έως και την απόρριψή του θα πρέπει συνολικά να επανεξεταστεί.