Οι πρόσφατες αυξήσεις στην ενέργεια και πιο συγκεκριμένα στο κόστος του ηλεκτρικού και του φυσικού αερίου δημιουργούν όπως είναι λογικό ανησυχία για το μέλλον. Η ανησυχία δεν αφορά τόσο στην επάρκεια των ενεργειακών πόρων, όσο στην δυνατότητα των καταναλωτών να ανταποκριθούν από οικονομικής πλευράς στις ατομικές, οικογενειακές ή επαγγελματικές ενεργειακές τους ανάγκες.
Η αύξηση στην κατανάλωση ενέργειας τις τελευταίες δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο (www.statista.com),αναδεικνύει την αναγκαιότητα ενίσχυσης του παραγωγικού δυναμικού. Στο πλαίσιο της εν λόγω ενίσχυσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο οικονομικός παράγοντας. Ειδικότερα οι όποιες ενισχυτικές δράσεις πραγματοποιηθούν, θα πρέπει να έχουν ως γνώμονα την μη μετακίνηση επιπλέον επιβάρυνσης στα ήδη εξουθενωμένα οικονομικά νοικοκυριά.
Η ενεργειακή παραγωγή μέσω των ΑΠΕ αν και ενίσχυσε σημαντικά την παραγωγική δυνατότητα παγκοσμίως δεν φαίνεται να επαρκεί. Συμβάλει δε σημαντικά στα αυξημένα ενεργειακά κόστη που καλούνται να καταβάλλουν οι καταναλωτές, με το κόστος της συντήρησης και λειτουργίας των ΑΠΕ που συμπεριλαμβάνεται στους λογαριασμούς των ενεργειακών παρόχων ξεπερνά κατά πολύ αυτό της καταναλωθείσας ενέργειας.
Είναι λοιπόν προφανές ότι οι ενεργειακές στρατηγικές θα πρέπει να εντάξουν στη φαρέτρα τους διαχειριστικά εργαλεία που θα συνδυάζουν την κατά το δυνατό άμεση αποδοτικότητα με χαμηλό κόστος.
Μια εναλλακτική λύση προς αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να δοθεί μέσω της ενεργειακής αξιοποίησης των αποβλήτων. Με την εκτίμηση της παραγωγής να τοποθετείται στα 3.4 δισεκατομμύρια τόνους ως το 2050 (www.statista.com) και τις υποδομές διάθεσης(ΧΥΤΑ) να οδεύουν προς την εξάντληση της φέρουσας χωρητικής ικανότητας τους σε ότι αφορά στην υποδοχή απορριμμάτων, αναζητούνται τρόποι περαιτέρω και αποτελεσματικότερου περιορισμού των διατιθέμενων αποβλήτων.
Η ενεργειακή αξιοποίηση μπορεί να αποτελέσει στρατηγική λύση μέσω της οποίας θα αντιμετωπιστούν ουσιαστικά και παράλληλα τα ζητήματα της διαχείρισης αποβλήτων και της ενεργειακής κάλυψης.
Σε παγκόσμιο επίπεδο η συγκεκριμένη μέθοδος κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια. Αρκετές χώρες υιοθέτησαν την καύση ως εργαλείο στην διαχειριστική πολιτική που εφαρμόζουν. Επιπρόσθετα, κάποιες εξ’ αυτών κεφαλαιοποίησαν το τεράστιο όφελος που μπορεί να προκύψει μέσω της συγκεκριμένης στρατηγικής αξιοποιώντας την ενέργεια που εμπεριέχουν τα απόβλητα με γνώμονα της αρχές της κυκλικής οικονομίας.
Η ενεργοποίηση εκείνων των μεθόδων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εξασφάλιση ενέργειας χαμηλού κόστους στους καταναλωτές, τίθεται και επίσημα πλέον επί τάπητος. Όπως επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Ενέργειας (U.S. EnergyInformationAdministration), η ενεργειακή αξιοποίηση αποτελεί ήδη κομμάτι των σχετικών πολιτικών σε αρκετές χώρες παγκοσμίως. Η επιλογή αυτή, θέτει τα θεμέλια ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγής και της σταδιακής «απεξάρτησης» των μη αυτόνομων ενεργειακά χωρών. Πέραν αυτού προωθείται η ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ χωρών που αποτελούν παραγωγούς/προμηθευτές ενέργειας και των εξαρτώμενων ενεργειακά χωρών. Στο πλαίσιο αυτών, δίνεται η δυνατότητα αγοράς φθηνότερης ενέργειας, έναντι υπηρεσιών διαχείρισης αποβλήτων ενισχύοντας έμμεσα ακόμα περισσότερο την εγχώρια παραγωγή. Ταυτόχρονα σημαντικά θα ενισχυθεί και η εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων μέσω του περιορισμού της τελικώς διατιθέμενων αποβλήτων.