top of page
  • Εικόνα συγγραφέαenvinow.gr

Φυσικός ή Τεχνητός χλοοτάπητας;

Γράφει η ομάδα του The sports Footprint


Όπως γνωρίζουμε υπάρχουν δύο είδη χλοοτάπητα που χρησιμοποιούνται στα γήπεδα: ο φυσικός και ο τεχνητός. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας γύρω από τα συνθετικά και πετροχημικά υλικά, ο τεχνητός χλοοτάπητας χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο σε όλο τον κόσμο. Υπερτερεί όμως του φυσικού;


Θα συγκρίνουμε τα δύο αυτά είδη σε τρείς βασικές κατηγορίες: το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, τα οικονομικά στοιχεία και τον παράγοντα της υγείας των αθλητών.


Ξεκινώντας από τα περιβαλλοντικά κριτήρια, ο φυσικός χλοοτάπητας είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη επιλογή. Τα πλαστικά υλικά που χρησιμοποιούνται στα συνθετικά γήπεδα, συμβάλλουν ενεργά στην αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Αντίθετα, το γρασίδι, δεσμεύει τα επικίνδυνα αυτά αέρια αποδοτικότερα ακόμα και από τα δέντρα. Για παράδειγμα, ένα γήπεδο ποδοσφαίρου 11x11 από φυσικό χλοοτάπητα, είναι ικανό να δεσμεύσει έως και 9 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως! Μάλιστα, ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως για κάθε τεχνητό γήπεδο που φτιάχνεται, χρειάζεται ένα αντίστοιχο φυσικό για να αντισταθμιστεί το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα. Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ στις ΗΠΑ, φαίνεται πως η δημιουργία, η μεταφορά και η εγκατάσταση ενός τεχνητού χλοοτάπητα, απελευθερώνει πολύ περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα σε σχέση με την συντήρηση ενός φυσικού χλοοτάπητα.


Έπειτα, περνώντας στα οικονομικά κριτήρια, υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση πως τα γήπεδα με συνθετικό χλοοτάπητα είναι πολύ οικονομικότερα από αυτά με φυσικό. Ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με τις προδιαγραφές της FIFA από συνθετικό υλικό φαίνεται να κοστίζει 488.000-560.000 ευρώ με χρόνο ζωής περίπου 1.000 παιχνιδιού/προπόνησης ανά χρόνο (ένας χρόνος ζωής που σπάνια επιτυγχάνεται). Από την άλλη, ένα γήπεδο φυσικού χλοοτάπητα ενισχυμένο με τεχνητές ίνες κατά τις ίδιες προδιαγραφές κοστίζει μεταξύ 278.000-308.000 με διάρκεια ζωής τις 750 ώρες ενώ ένα γήπεδο με 100% φυσικό χλοοτάπητα κυμαίνεται σε τιμές περί 80.000-150.000 για 450 ώρες χρήσης. Βλέπουμε λοιπόν πως η λύση του συνθετικού χλοοτάπητα σίγουρα δεν είναι οικονομικότερη από αυτή του φυσικού.


Τέλος, η υγεία των αθλητών είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας που πρέπει να προσεχθεί, ιδιαίτερα, κατά την επιλογή χλοοτάπητα. Ο φυσικός φαίνεται να υπερτερεί του συνθετικού σε αρκετές περιπτώσεις. Ξεκινώντας, τα εγκαύματα που προκαλούνται κατά την τριβή εκτεθειμένων σημείων του σώματος με τον συνθετικό χλοοτάπητα, αποτελούν παράγοντα βακτηριακών λοιμώξεων, όπως ο σταφυλόκκοκος. Από την άλλη μεριά, το γρασίδι έχει μια σειρά από ωφέλιμα βακτήρια τα οποία «καθαρίζουν» τον αγωνιστικό χώρο. Επιπλέον οι θερμοκρασίες που αποκτά ένας συνθετικός χλοοτάπητας (69oC μέγιστη) είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές ενός φυσικού (32oC μέγιστη), με αποτέλεσμα αυξημένη κόπωση και επιδείνωση των δερματικών τραυματισμών και των τραυματισμών από πτώση. Τέλος, σύμφωνα με αμερικάνικο ορθοπεδικό περιοδικό, οι αθλητές στα παιχνίδια NFL που πραγματοποιήθηκαν σε συνθετικό χλοοτάπητα, παρουσίασαν 27% αυξημένους τραυματισμούς στον πρόσθιο χιαστό και στα κάτω άκρα.Γράφει η ομάδα του The sports FootprintΓράφει η ομάδα του The sports Footprint


Εν κατακλείδι, μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα πως τα γήπεδα συνθετικού χλοοτάπητα δεν υπερέχουν σε καμία περίπτωση αυτών του φυσικού χλοοτάπητα. Αντίθετα, φαίνεται πως το γρασίδι αποτελεί ακόμη και σήμερα την καλύτερη επιλογή για πιο βιώσιμα, αλλά και πιο ασφαλή γήπεδα.


Βιβλιογραφία:

bottom of page