Της Μαριάννας Δανιήλ
Ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά και ίσως ηθικά ζητήματα που απασχολούν την επικαιρότητα σήμερα είναι το πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών στην Λευκίμμη της Νότιας Κέρκυρας. Το ζήτημα αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για την χώρα μας, αφού σποραδικά τόσο στο κέντρο της Αθήνας όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα ανακύπτουν πολλά προβλήματα σχετικά με την μεταφορά ή την διαχείριση των στερεών αποβλήτων μας. Συγκεκριμένα στην Κέρκυρα, τα σκουπίδια κάνουν την εμφάνισή τους στους δρόμους του νησιού για μεγάλα διαστήματα μέσα στον χρόνο. Είναι, λοιπόν, ένα ζήτημα με μεγάλο περιβαλλοντικό, κοινωνικό αλλά και πολιτικό ενδιαφέρον.
Η ιστορία αυτή χρονολογείται μία δεκαετία πίσω, όταν με ευρωπαϊκά κονδύλια ξεκίνησε η κατασκευή του ΧΥΤΥ στην Λευκίμμη. Οι κάτοικοι της περιοχής, φοβούμενοι για την κακή λειτουργία της εγκατάστασης και την δημιουργία μίας μεγάλης και ανεξέλεγκτης χωματερής, αντέδρασαν έντονα στην δραστηριότητα αυτή. Παρεμπόδιζαν την κατασκευή με αποτέλεσμα οι εργασίες να συνεχιστούν υπό την παρουσία των ΜΑΤ, τα οποία εκείνη την περίοδο παρέμειναν στο νησί για δύο μήνες. Τελικά, οι αντιδράσεις των κατοίκων είχαν το επιθυμητό για εκείνους αποτέλεσμα και ο ΧΥΤΥ δεν λειτούργησε ποτέ.
Η μοναδική λύση που δόθηκε αυτά τα χρόνια και η οποία παρουσιάστηκε ως προσωρινή, ήταν η χρήση του ΧΥΤΑ στο Τεμπλόνι. Ένα μέρος χωρίς υποδομές ικανές για να δεχθούν όλα τα στερεά απόβλητα του νησιού.
Το ζήτημα αυτό ξεκίνησε να παίρνει ξανά διαστάσεις όταν τον Απρίλιο του 2017 απαιτήθηκε να βρεθεί μία λύση για την πάψη της λειτουργίας του προσωρινού ΧΥΤΑ. Η απόφαση αυτή πάρθηκε από το ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο καταδίκαζε παράλληλα την Ελλάδα για την παράνομη λειτουργία αυτής της χωματερής που είχε δημιουργηθεί. Ακολούθως, μετά την απόφαση του δικαστηρίου οι διοικητικές αρχές της Κέρκυρας αναγκάστηκαν να κλείσουν τον ΧΥΤΑ και ως εναλλακτική λύση επέλεξαν την μεταφορά όλων των στερεών αποβλήτων στην περιοχή της Λευκίμμης για την προσωρινή εναπόθεσή της στον χώρο του ΧΥΤΑ.
Σήμερα, λοιπόν, η ιστορία επαναλαμβάνεται με της κατοίκους να αντιδρούν και 13 διμοιρίες των ΜΑΤ να κάνουν και πάλι την εμφάνισή της στην περιοχή.
Δυστυχώς, η λύση δεν έχει βρεθεί ακόμα καθώς ούτε οι κάτοικοι αλλά ούτε και οι διοικητικές αρχές της Κέρκυρας προτίθενται να κάνουν πίσω. Οι καλοκαιρινοί μήνες της έχουν φτάσει, η σεζόν έχει ξεκινήσει και τα σκουπίδια εξακολουθούν να «κοσμούν» διάφορα, κεντρικά και όχι μόνο, σημεία του νησιού. Η παραγωγή της έχει αυξηθεί κατά πολύ πλέον και έτσι μικρές αυτοσχέδιες χωματερές σχηματίζονται παντού με αποτέλεσμα κάτοικοι αλλά και επισκέπτες να μένουν δυσαρεστημένοι.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο αισθητικό. Έχει αμέτρητες πτυχές σε όλους τομείς της ζωής της. Το ερώτημα είναι αν και πότε θα λυθεί ή αν απλώς με το πέρασμα του χρόνου θα ξεχαστεί και η ιστορία θα κάνει τον κύκλο της ξανά.
Comentários