Η ναυτιλία αποτελεί αναμφισβήτητα το σημαντικότερο κλάδο στις μεταφορές αγαθών και αυτό διότι η κατανάλωση καυσίμου ανά τόνο αγαθών που μεταφέρονται είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Αυτό δεν προβλέπεται να αλλάξει σύντομα, καθώς τα πλεονεκτήματα μεταφοράς αγαθών δια μέσω της θάλασσας είναι πολλά. Την ίδια ώρα, όμως, ο κλάδος της ναυτιλίας αποτελεί και μία απο τις πιο ρυπογόνες δραστηριότητες του ανθρώπου. Μία έρευνα του ICCT (International Council of Clean Transportation) αναφέρει πως η έκλυση διοξειδίου του άνθρακα από το τομέα της ναυτιλίας ισοδυναμεί με αυτή της Γερμανίας, η οποία έρχεται στην έκτη θέση παγκοσμίως με τις χώρες που εκπέμπουν περισσότερο διοξείδιο τυ άνθρακα. Επίσης εποτελεί το 2% της παγκόσμιας παραγωγής διοξειδίου και επιστήμονες αναφέρουν πως αυτό το νούμερο θα μπορούσε να φτάσει έως και 5% αν δεν υπάρξει κάποια ραγδαία αλλαγή σύντομα.
Τα τελευταία χρόνια κράτη και παγκόμιοι οργανισμοί, όπως ο IMO (International Maritime Organization) και UN (United Nations), έχουν εντείνει τις προσπάθειες τους ώστε η ναυτιλία να καταστεί πιο φιλική προς το περιβάλλον. Παρά τον φόβο κάποιων κρατών για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει στην οικονομία τους οι ραγδαίες αλλαγές στον τομέα της ναυτιλίας, η ευαισθητοποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο είναι εμφανής. Ήδη απο το 2013 με το παγκόσμιο συνέδριο της MARPOL (περιβαλλοντικό συνέδριο που καθιερώθηκε από τον IMO) , το MARPOL Annex VI, έχουν συσταθεί κάποια υποχρεωτικά στάνταρ ως προς την ενεργειακή απόδοση των νέων πλοίων καθώς και υποχρεωτικά λειτουργικά μέτρα για τα ήδη υπάρχοντα πλοία προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων ρύπων τους. Στόχος είναι μέχρι το 2025 όλα τα νέα πλοία να είναι κατά 30% πιο ενεργειακά αποδοτικά.
Τα Ηνωμένα Έθνη (UN) από την άλλη έχουν ήδη επικυρώσει νέους κανονισμούς για την μείωση ενός άλλου επικίνδυνου για την ατμόσφαιρα, σε μεγάλη συγκέντρωση, αερίου του θερμοκηπίου, το οποίο είναι το θείο και οι ενώσεις του. Οι κανονισμοί αυτοί θα έρθουν σε ισχύ από το 2020 και αναγκάζουν τους πλοιοκτήτες σε μία από τις παρακάτω επιλογές:
1) Την εγκατάσταση ειδικών μονάδων στις εξατμίσεις των πλοίων που έχουν τη δυνατότητα συλλογής του θείου (τις ενώσεις θείου) οι οποίες ονομάζονται "Sulphur Scrubber" και θα επιτρέπει στο πλοίο να συνεχίσει να κινείται με χαμηλού κόστους καύσιμο
2) Την χρήση καυσίμου με χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο, το οποίο βέβαια είναι υψηλής ποιότητας καύσιμο και συνεπώς πολύ πιο ακριβό
3) Την μετατροπή των υπάρχοντων πλοίων έτσι ώστε να καίνε LNG (Liquified Natural Gas), μία αρκετά δαπανηρή μετατροπή
4) Και τέλος τη ανανέωση του υπάρχοντως στόλου με πλοία τα οποία κινούνται με τη χρήση LNG
Παρ'όλο που ο τομέας της ναυτιλίας δεν συμπεριλήφθηκε στη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, ο IMO και τα Ηνωμένα Έθνη προσπαθούν να καθοδηγήσουν με επιτυχία τη ναυτιλία σε ένα νέο, πιο οικολογικό δρόμο ανάπτυξης, που θα συμβαδίζει με το συμφνωνιτικό και τις παγκόσμιες απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.