Η δέσμευση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα έχει γνωρίσει πολλές εφαρμογές παγκοσμίως, αλλά ιδιαίτερα σε χώρες με ανεπτυγμένη βιομηχανική δραστηριότητα που προκαλεί έκλυση ρύπων ή σε χώρες που η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εξαρτάται κατά πολύ από την καύση γαιανθράκων.
Και στις δύο περιπτώσεις, το κόστος της έκλυσης ρύπων, που μετριέται κατά τόνο, έγινε ο καθοριστικός παράγοντας για αναζήτηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας ή καινοτόμων λύσεων δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα.
Το ίδιο πρόβλημα τίθεται για το μεθάνιο, ενώ οι λόγοι έκλυσης μεθανίου στην ατμόσφαιρα είναι διαφορετικοί εφόσον σχετίζονται κατά μεγάλο μέρος με τις αγροτικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) δημοσίευσε την πρόσφατη μελέτη της υπό τον τίτλο «Υπόγεια Γεωλογική Αποθήκευση CΟ2 και Φυσικού Αερίου στην Ελλάδα” παρουσιάζει μια επιλογή μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη χρήση της ορυκτής ενέργειας με τέτοιο τρόπο ώστε να διευκολύνει τους μελλοντικούς αναπτυξιακούς στόχους της Ελλάδας.
Η μελέτη ασχολείται με την δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα και το δυναμικό αποθήκευσης στις ελληνικές λεκάνες (Μεσοελληνική Αύλακα, Λεκάνες Πρίνου και Φλώρινας, Δυτική Θεσσαλονίκη, αλλά και της περιοχής του Βόλου).
Υπό αυτήν την οπτική, η αξιοποίηση του υπεδάφους της Δυτικής Μακεδονίας κατέχει μία ιδιαίτερη θέση με την πιθανή αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα ως μίας καινοτόμου επιλογής σαν παράγωγο της χρήσης του λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το παράδειγμα του Snøhvit στην Θάλασσα του Barents στη Νορβηγία αναφέρεται εκτεταμένα στην παρούσα μελέτη.
Η τεχνολογία CCUS (Δέσμευση και Αποθήκευση Διοξειδίου του Άνθρακα) εφαρμόζεται σε παγκόσμια κλίμακα. Το 2019, περισσότερες από 50 μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού και μεταποίησης του διοξειδίου του άνθρακα λειτουργούν όπως αυτή του Boundary Dam στον Καναδά ή της Petranova στο Τέξας. Επιπλέον, 20 πιλοτικά προγράμματα βρίσκονται σε εξέλιξη και η ΕΔΕΥ συμμετέχει από τις αρχές του 2019 σε δύο από αυτά, τo διεθνές ENERG και το ευρωπαϊκό PilotStrategy.
Η Ακαδημία Αθηνών στη μελέτη της το 2020, Απολιγνιτοποίηση της Ελλάδας Διαχείριση της Μεταλιγνιτικής Εποχής, προτείνει μια σειρά από δράσεις όπως η αεριοποίηση του λιγνίτη, η εξαγωγή σπανίων γαιών, η παραγωγή ενεργού άνθρακα και ανθρακονημάτων, λιπασμάτων αλλά και ενεργειακών καυσίμων.
Ήδη από τις προγραμματικές της δηλώσεις και την ετήσια έκθεσή της του 2018, η ΕΔΕΥ έχει τοποθετηθεί υπέρ της ενσωμάτωσης της εκμετάλλευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα και της εκμετάλλευσης του μεθανίου εγκλεισμένου στους ελληνικούς λιγνίτες.
Μια ανεξάρτητη μελέτη της Μεσοελληνικής Αύλακας συμπληρώνει αυτήν την μελέτη και ασχολείται με τα περιβαλλοντικά και χωροταξικά θέματα, παράγοντες απαραίτητοι για την επιτυχία τέτοιων προγραμμάτων.
Τη μελέτη συνέταξε ομάδα εργασίας αποτελούμενη από τους: Δημήτριος Κτενάς (Γεωλόγος-Γεωφυσικός), Βασιλική Κοσμίδου (Γεωλόγος Πετρελαίου), Σπυρίδων Σπίνος (Περιβαλλοντολόγος).
Βρείτε ολόκληρη τη μελέτη «Υπόγεια Γεωλογική Αποθήκευση C02 και Φυσικού Αερίου στην Ελλάδα».