Σύμφωνα, με νέα επιστημονική μελέτη που δημοσίευσε το Environmental Research Letters και η οποία διεξήχθη από το Εθνικό Ωκεανογραφικό Κέντρο του Ηνωμένου Βασιλείου (National Oceanography Centre, NOC), η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να κοστίσει 14 τρισ. δολάρια ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο έως το 2100, εάν ο στόχος της συγκράτησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας σε επίπεδα κάτω από 2° C δεν επιτευχθεί και θα μπορούσε να φτάσει τα 27 τρις. για μεγαλύτερη άνοδο.
Επιπροσθέτως ,διαπιστώθηκε από ερευνητές ότι ένας μεγάλος αριθμός χωρών με υψηλά αλλά και μεσαία εισοδήματα, όπως η Κίνα για παράδειγμα, θα υποστούν τη μεγαλύτερη αύξηση του κόστους εξαιτίας των πλημμυρών, ενώ οι χώρες με τις υψηλότερες εισοδηματικές εισροές θα υποστούν μικρότερες συνέπειες, λόγω των υφιστάμενων υποδομών προστασίας.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η βασική συντάκτρια της μελέτης δρ Σβετλάνα Τζεβρέτζεβα από την NOC, «περισσότεροι από 600 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε παράκτιες περιοχές, σε απόσταση μικρότερη των 10 μ. από τη στάθμη της θάλασσας. Σε ενδεχόμενη υπερθέρμανση του κλίματος, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί εξαιτίας της τήξης χερσαίων παγετώνων και πάγων, γεγονός που αποτελεί μία από τις πλέον επιζήμιες πτυχές της αλλαγής του κλίματος στον πλανήτη μας».
Με σκοπό την αξιολόγηση των συνεπειών που θα επιφέρει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας στις παράκτιες περιοχές, διερευνήθηκε από την επιστημονική ομάδα ο ρυθμός αύξησής της με αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5° C και αργότερα κατά 2° C. Η δρ Τζεβρέτζεβα δήλωσε: «Βρήκαμε ότι με τροχιά ανόδου της θερμοκρασίας 1,5° C μέχρι το 2100 η μέση στάθμη της θάλασσας θα έχει αυξηθεί κατά 0,52 μ. Ωστόσο, αν ο στόχος των 2° C χαθεί, θα δούμε μέση άνοδο της στάθμης της τάξης των 0,86 μ. και, στη χειρότερη περίπτωση, μέση άνοδο που θα φθάσει το 1,8 μ. Εάν η αύξηση της θερμοκρασίας δεν μετριαστεί, το παγκόσμιο ετήσιο κόστος πλημμυρών χωρίς μέτρα προσαρμογής θα αυξηθεί στα 14 τρισ. δολάρια ετησίως, για μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά 0,86 μ., ενώ μπορεί να φθάσει και στα 27 τρισ. δολάρια τον χρόνο για άνοδο 1,8 μ. Αυτό θα ισοδυναμούσε με το 2,8% του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2100. Μικρά νησιωτικά κράτη, όπως οι Μαλδίβες, θα επηρεαστούν πολύ εύκολα και οι πιέσεις στους φυσικούς πόρους τους και στο περιβάλλον θα γίνουν ακόμα μεγαλύτερες ».