Η ίδια η Γη! Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ομορφιά ενός αγνού, παρθένου φυσικού τοπίου. Στη φύση , στα βουνά, στις θάλασσες, στα δάση, συνδυάζονται αρμονικά ήχοι, χρώματα και εικόνες δημιουργώντας στον καθένα ένα αίσθημα τελειότητας και πληρότητας. Προσωπικά απολαμβάνω όσο τίποτα άλλο το τρέξιμο ή το περπάτημα στη φύση. Νιώθω ότι γεμίζω ενεργεία, ξεχνάω όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα λόγια γίνονται περιττά και τα θρόισμα των φύλλων των δένδρων ή ένα χάιδεμα στο δέρμα από τον άνεμο είναι αρκετά για να συνειδητοποιήσω πόσο τυχερή είμαι. Για την ακρίβεια όχι το πόσο τυχερή είμαι εγώ, αλλά το πόσο τυχεροί είναι όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην πλεονεκτική θέση να απολαμβάνουν δίχως ανταλλάγματα ό,τι η φύση τους προσφέρει απλόχερα.
Και στο σημείο αυτό ξεκινά ο προβληματισμός…
Για πόσο ακόμα; Για πόσο ακόμα θα μπορούμε να απολαμβάνουμε τη φύση, να τρεφόμαστε από αυτή, να την αξιοποιούμε για να ικανοποιήσουμε κάθε ανάγκη μας; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες επιστημονικές μελέτες είναι αποκαρδιωτική. Η τελευταία έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) καθιστά σαφές πως δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια καθυστέρησης για την ανάληψη δράσεων προστασίας από την κλιματική αλλαγή. Στην έκθεση σημειώνεται ότι απαιτείται αναπροσανατολισμός της παγκόσμιας οικονομίας «με ρυθμούς που δεν έχουν κανένα γνωστό ιστορικό προηγούμενο». «Το να περιορίσουμε την υπερθέρμανση στον 1,5 βαθμό Κελσίου είναι εφικτό με βάση τους νόμους της χημείας και της φυσικής, αλλά θα απαιτήσει αλλαγές άνευ προηγουμένου στην ενέργεια, στις χρήσεις γης, στη βιομηχανία, στις μεταφορές», δήλωσε ο συμπρόεδρος της 3ης ομάδας εργασίας του IPCC, Τζιμ Σκι.
Με βάση τα συμπεράσματα της έκθεσης, κυβερνήσεις και ιδιώτες για τα επόμενα 20 χρόνια οφείλουν να επενδύουν το 2,5% (2,4 τρις δολάρια) του παγκόσμιου ΑΕΠ για να μην υπερβούμε το κατώφλι του 1,5 βαθμού. Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο στόχος απαιτείται:
i. Μείωση των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 45% έως το 2030
ii. Παροχή του 85% της ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές
iii. Σχεδόν μηδενική χρήση άνθρακα ως το 2050
Κάθε δέκατο του βαθμού Κελσίου προς τα πάνω ή προς τα κάτω μετράει. Το σενάριο του πλανήτη με άνοδο 1,5 βαθμού είναι τελείως διαφορετικό από το σενάριο με άνοδο 2,6 βαθμών, την οποία προβλέπει το IPCC για το 2040, εάν συνεχιστούν οι παρούσες τάσεις.
Συγκεκριμένα:
- Με υπερθέρμανση 2,6 βαθμών, 50 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αίγυπτο, την Ινδία, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, την Κίνα, το Βιετνάμ, το Μπανγκλαντές και τις ΗΠΑ θα ζουν σε περιοχές που μπορεί να καταστούν ακατοίκητες λόγω συνεχών πλημμυρικών φαινομένων.
- Με υπερθέρμανση 2 βαθμών, ο αριθμός των ανθρώπων που κινδυνεύουν μειώνεται κατά 10 εκατομμύρια.
Ωστόσο στην έκθεση του ΟΗΕ επισημαίνεται ότι το ενδεχόμενο αύξησης της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου θα έχει καταστροφικές συνέπειες όπως:
- άνοδο της στάθμης των θαλασσών
- εξάπλωση των ερήμων,
- απώλεια φυσικών οικοτόπων και ειδών,
- λιώσιμο των πάγων
- αύξηση του αριθμού έντονων καταιγίδων
- Αύξηση των πυρκαγιών
Όλα αυτά θα επηρεάσουν δραματικά την υγεία των ανθρώπων, την ποιότητα ζωής, την ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη.
Το πιο ανησυχητικό σημείο όμως κατά τη γνώμη μου, είναι η άρνηση της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη και οι θεωρίες συνωμοσίας που υποστηρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί μύθο που τον διαδίδουν όσοι θέλουν να ανατρέψουν το υπάρχον σύστημα προς όφελος νέων παγκόσμιων παικτών. Ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ, είχε αποσύρει τις ΗΠΑ από τη «Συμφωνία των Παρισίων» το 2015 καθώς θεωρούσε τις απόψεις περί κλιματικής αλλαγής «απάτη που επινοήθηκε από τους Κινέζους» προκειμένου να καταστήσουν την αμερικάνικη βιομηχανία λιγότερο ανταγωνιστική. Αν και ο τελευταίος φαίνεται να έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί το πρόβλημα, πολλές ομάδες πολιτών, πολιτικοί, επιχειρηματίες και ένας όλο και μειούμενος αριθμός επιστημόνων, διαβλέπουν μια διεθνή συνωμοσία στο όνομα της κλιματικής αλλαγής. Τα επιχειρήματα τους δεν είναι πάντα επιστημονικώς ορθά και τεκμηριωμένα, υποστηρίζεται άλλωστε πως συναρτώνται με τα συμφέροντα των πετρελαϊκών χωρών και εταιριών.
Κάθε πολίτης διαβάζοντας τα επιχειρήματα των υποστηρικτών και των πολέμιων της κλιματικής αλλαγής, μπορεί να διαμορφώσει την δική του άποψη. Στόχος δεν είναι να πειστεί κανείς ότι η μία άποψη είναι σωστή και η άλλη λανθασμένη. Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, με κρίση (;) λογική (;) και δημοκρατικές αρχές (;) έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί να διαμορφώνει την δική του άποψη πάνω στα πάγια ζητήματα της καθημερινότητας.
Το βασικό όμως είναι να μην αποπροσανατολιζόμαστε και να μην εθελοτυφλούμε. Ανεξάρτητα με το τί πιστεύουμε, είναι δεδομένο πώς οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται και οι ρύποι προκαλούν μόλυνση της ατμόσφαιρας. Όπως και σε πολλά άλλα προβλήματα, έτσι και εδώ, η προληπτική δράση είναι εξίσου ικανοποιητική με την κατασταλτική. Το βασικό είναι να υπάρξει δράση και να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος. Μέτρα που δε λαμβάνονται σήμερα, θα χρειαστεί να ληφθούν με πολλαπλάσια ένταση και κόστος τα επόμενα έτη για να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Κάθε πολίτης οφείλει να συνειδητοποιήσει πως είναι υποχρέωσή μας να παραδώσουμε αναλλοίωτο το περιβάλλον στις επόμενες γενιές. Είναι υποχρέωση μας, είτε μας αρέσει είτε όχι, να αλλάξουμε στάση ζωής, να αναλάβουμε δράση και να προσφέρουμε και εμείς κάτι στη φύση ,η οποία τόσα χρόνια μας αφήνει να την εκμεταλλευόμαστε, μας θρέφει, μας ζεσταίνει , μας ψυχαγωγεί. Και αν δεν το κάνουμε για εμάς, ας το κάνουμε για τις επόμενες γενιές, για να ζήσουν με προοπτικές ευημερίας και με ίσους όρους, χωρίς να μπουν στο παιχνίδι έχοντας δεχτεί γκολ από τα αποδυτήρια. Και καθόλου τυχαία δεν τονίζεται η έννοια του εμείς αφού η κλιματική αλλαγή είναι ένα πρόβλημα συλλογικό. Με το να σεβόμαστε και να προστατεύουμε την φύση δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, παρά μόνο να κερδίσουμε. Όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο ταχύτερα θα γυρίσει το παιχνίδι προς όφελος μας.