Η παρακάτω εικόνα, που έχει ληφθεί από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 στις 8 Μαρτίου, δείχνει τον Αρκτικό Ωκεανό βόρεια του αρχιπελάγους Svalbard, χωρίς θαλάσσιο πάγο.
Στις 8 Μαρτίου 2021, η μηνιαία Ενημέρωση για την έκταση θαλάσσιου πάγου της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του προγράμματος Copernicus για το Φεβρουάριο του 2021, ανέφερε ότι η συνολική έκταση του θαλάσσιου πάγου ήταν χαμηλότερη από το μέσο όρο του μήνα, όπως μετράται από το 1979. Σε ένα μέσο Φεβρουάριο, ο Αρκτικός Ωκεανός καλύπτεται με θαλάσσιο πάγο, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων περιοχών υπο-Αρκτικών θαλασσών. Η μέση έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής του Φεβρουαρίου 2021 ήταν 14,2 εκατομμύρια km², κατά 0,6 εκατομμύρια km² ή 4% κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του 1991-2020, ενώ η χαμηλότερη έκταση του θαλάσσιου πάγου του Φεβρουαρίου σε αυτήν την περιοχή καταγράφηκε το 2018, 7% κάτω από το μέσο όρο των ετών 1991-2020.
Φέτος, οι συνολικές συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου εμφανίζουν ένα μείγμα τιμών πάνω και κάτω από το μέσο όρο των ιστορικών συγκεντρώσεων στον ευρασιατικό τομέα της Αρκτικής, με τις πιο αξιοσημείωτες θετικές αποκλίσεις των συγκεντρώσεων να εντοπίζονται νότια της Θάλασσας Barents και αρνητικές στα νότια της Βερίγγειου Θάλασσας, στα βόρεια της Θάλασσας Okhotsk και βόρεια της θάλασσας Svalbard. Στον τομέα της Βόρειας Αμερικής του Αρκτικού Ωκεανού, οι αποκλίσεις στις συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου, έχουν βρεθεί ως επί το πλείστον αρνητικές, ιδίως κατά μήκος των ακτών του βορειοανατολικού Καναδά.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3