Τα απειλούμενα είδη είναι φυτά και ζώα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Αυτό προκαλείται κυρίως από την απώλεια και την υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων, αλλά και από τη ρύπανση, την κλιματική αλλαγή και μεταξύ άλλων την χωροκατακτητικότητα ξένων ειδών. Η βιοποικιλότητα, ωστόσο, είναι το κλειδί για υγιή οικοσυστήματα και ανθρώπινη ζωή.
Προκειμένου να προστατεύσει τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, το Κοινοβούλιο υιοθέτησε τη θέση του σχετικά με την «Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: Επαναφορά της φύσης στη ζωή μας», η οποία αντιμετωπίζει τους βασικούς παράγοντες απώλειας της βιοποικιλότητας και θέτει νομικά δεσμευτικούς στόχους.
Απειλούμενα είδη στην Ευρώπη
Η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN) δημιούργησε μια ευρωπαϊκή κόκκινη λίστα απειλούμενων ειδών, έτσι ώστε να εφαρμοστούν οι απαραίτητες ενέργειες για τη διάσωσή τους.
Τουλάχιστον 1.677 είδη από τα 15.060 επιβεβαιωμένα ευρωπαϊκά είδη απειλούνται με εξαφάνιση, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης. Από τα 1.677 ευρωπαϊκά είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, τα σαλιγκάρια, τα μύδια και τα ψάρια είναι αυτά που κινδυνεύουν περισσότερο.
Πάνω από τα μισά ενδημικά δέντρα της Ευρώπης, όπως η αγριοκαστανιά, το Heberdenia excelsa και το horbus απειλούνται, ενώ κινδυνεύει και το ένα πέμπτο των αμφιβίων και των ερπετών.
Η αρκτική αλεπού, το ευρωπαϊκό βιζόν, η μεσογειακή φώκια Monachus, η φάλαινα του Βόρειου Ατλαντικού και η πολική αρκούδα είναι σήμερα από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά στην Ευρώπη.
Οι επικονιαστές βρίσκονται, επίσης, σε συνεχή μείωση. Ένα στα 10 ευρωπαϊκά είδη μελισσών και πεταλούδων απειλείται με εξαφάνιση.
Είδη που έχουν εξαφανιστεί στην Ευρώπη
Σύμφωνα με το IUCN (Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης) 36 είδη έχουν εξαφανιστεί στην Ευρώπη από το 2015, συμπεριλαμβανομένων πολλών ψαριών γλυκού νερού, αρκετών άλλων ειδών Κορήγονου (τύπος σολομού), το σαλιγκάρι γλυκού νερού Graecoanatolica macedonica (μοναδικό για τη λίμνη Δοϊράνη ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Βόρειο Μακεδονία) και το μωβ λουλούδι Pensée de Cry.
Από τα θηλαστικά, ο Ούρος (είδος μεγάλων, άγριων βοοειδών) και η Σαρδηνική Πίκα (ξάδελφος του κουνελιού) εξαφανίστηκαν τον 17ο και 18ο αιώνα αντίστοιχα.
Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την καλύτερη αξιολόγηση της κατάστασης, κυρίως όσον αφορά τις μέλισσες, τα θαλάσσια θηλαστικά και τα ψάρια.