του Ιωάννη Δέλη
Η έννοια της μικροκινητικότητας έχει γίνει ευρέως γνωστή τα τελευταία χρόνια ως ένα μέσο οικονομικής και φιλικής προς το περιβάλλον μετακίνησης. Αναφέρεται στην χρήση ενός φάσματος οχημάτων που λειτουργούν με ταχύτητες κατά κανόνα που δεν υπερβαίνουν τα 45-50 χιλιόμετρα/ώρα και έχουν μικρό μέγεθος.
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται ιδιαιτέρως αυξημένη χρήση μέσων μικροκινητικότητας, λόγω της ενεργειακής κρίσης και των σημαντικών οικονομικών συνεπειών που έχει επιφέρει στα νοικοκυριά, καθώς πρόκειται για μια αξιόπιστη και οικονομική λύση για κοντινές αποστάσεις. Ωστόσο, η αυξημένη κυκλοφορία των μέσων αυτών τρέφει αξιοπρόσεκτους κινδύνους, τόσο για τους ίδιους τους χρήστες τους, καθώς βρίσκονται εκτεθειμένοι σε περίπτωση σύγκρουσης με ένα μηχανοκίνητο όχημα, όσο και άλλους χρήστες του οδικού συστήματος, όπως είναι οι πεζοί. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με έρευνα που έχει διεξαχθεί στην Δανία το 2020 από την Αρχή Οδικής Κυκλοφορίας της χώρας, οι οδηγοί των ηλεκτρικών πατινιών διατρέχουν 7 φορές περισσότερο κίνδυνο από τα συμβατικά ποδήλατα, λόγω της αυξημένης ταχύτητας που μπορούν να αναπτύξουν, ενώ αντίστοιχη έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί για την πόλη του Όσλο από την Εθνική Υπηρεσία Οδοποιίας της Νορβηγίας (Statens vegvesen) το 2021 έδειξε πως διατρέχουν 10 φορές περισσότερο κίνδυνο.
Στην Ελλάδα, η μικροκινητικότητα έχει ήδη αρχίσει να αξιοποιείται από τις αρχές της δεκαετίας με την εισαγωγή ηλεκτρικών πατινιών ελεύθερων προς δημόσια χρήση. Έπειτα από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού, εντάθηκε ιδιαίτερα η χρήση των μέσων αυτών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί νομοθετικό πλαίσιο, θεσπίζοντας τους κανόνες λειτουργίας, χρήσης και μετακίνησής τους. Σύμφωνα με τον Νόμο 4784/2021 και το Μέρος Β’ που αφορά συγκεκριμένα την μικροκινητικότητα, θεσπίζεται ο ορισμός των «Ελαφριών Προσωπικών Ηλεκτρικών Οχημάτων» (Ε.Π.Η.Ο.), τα οποία περιλαμβάνουν τα ηλεκτρικά πατίνια, τα τροχοπέδιλα (rollers) και τροχοσανίδες (skateboards) και γενικά κάθε ελαφρύ όχημα που χρησιμοποιεί ηλεκτροκινητήρα σε δύο βασικές κατηγορίες:
Οχήματα των οποίων η σχεδιαστική ταχύτητα δεν υπερβαίνει τα 6 χλμ/ώρα. Αυτά τα οχήματα οφείλουν να θεωρούνται και να συμπεριφέρονται ως πεζοί και μπορούν να χρησιμοποιούνται από πολίτες που έχουν συμπληρώσει το 12ο έτος της ηλικίας τους.
Οχήματα των οποίων η σχεδιαστική ταχύτητα υπερβαίνει τα 6 χλμ/ώρα, αλλά δεν υπερβαίνει τα 25 χλμ/ώρα. Τα οχήματα αυτά θεωρούνται και συμπεριφέρονται ως ποδήλατα, τηρώντας τους κανόνες σήμανσης και σηματοδότησής τους και μπορούν να χρησιμοποιηθούν από πολίτες που έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας τους.
Επίσης, με το Άρθρο 16 του ίδιου νόμου, θεσπίζεται πως το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας των Ε.Π.Η.Ο. ορίζεται σε 25χλμ/ώρα, ενώ απαγορεύεται να κυκλοφορούν σε οδούς όπου το ανώτατο όριο ταχύτητας των μηχανοκίνητων οχημάτων υπερβαίνει τα 50 χλμ/ώρα. Ακόμα, με το Άρθρο 18 ορίζονται βασικοί κανόνες ασφαλείας κατά τη χρήση των Ε.Π.Η.Ο., όπως τη χρήση κράνους, ανακλαστικού ρουχισμού κατά τη διάρκεια της νύχτας, τη χρήση του χεριού ως δείκτη αλλαγής της κατεύθυνσης και στην περίπτωση που κινούνται σε χώρους κυκλοφορίας πεζών, ανάπτυξη ταχύτητας ανάλογης της ταχύτητας βάδισης, που δεν θα παρενοχλεί τους άλλους χρήστες των χώρων αυτών.
Συμπερασματικά, παρατηρείται πως η χρήση των μέσων μικροκινητικότητας έχει αυξηθεί σημαντικά στη χώρα μας, γεγονός που εγγυμονεί καινούριους κινδύνους για τους χρήστες του οδικού συστήματος. Ωστόσο, το νομοθετικό πλαίσιο της χώρας προνοεί για την εξασφάλιση της ασφάλειάς τους, όσο το δυνατόν είναι εφικτό. Ωστόσο, συμπληρωματικά με τη θέσπιση των νόμων αυτών χρειάζεται να λειτουργήσει και ο έλεγχος τήρησής τους, γεγονός που επιχειρείται να πραγματοποιηθεί με τον νέο Κ.Ο.Κ. που αναμένεται να κυκλοφορήσει. Επίσης, μια τέτοια νομοθεσία χρειάζεται να ενημερώνεται διαρκώς, καθώς κυκλοφορούν συνεχώς νέα μέσα μικροκινητικότητας με διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως είναι τα μικροαυτοκίνητα τα οποία παρατηρούμε πως ολοένα και αυξάνονται στην καθημερινότητά μας.
コメント