«Τα σοβαρότητα ζητήματα αντισυνταγματικότητας του παρόντος νομοσχεδίου τα επιβεβαιώνουν τόσο η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, όσο και πολλοί φορείς και ο νομικός κόσμος. Το επιβεβαιώνει όμως και η απουσία των βουλευτών της κυβέρνησης από τη διαδικασία συζήτησης. Μόνο είκοσι (20) από τους εκατόν πενήντα έξι (156) βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα έρθουν στη Βουλή για να τοποθετηθούν ακόμα και με κριτική διάθεση για το πολυνομοσχέδιο-σκούπα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) που προωθεί μεταξύ άλλων την ιδιωτικοποίηση του νερού», δήλωσε ο τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας και βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, στην τοποθέτησή του για την ένσταση αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έναντι του πολυνομοσχεδίου του ΥΠΕΝ που έχει εισαχθεί προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής.
Εξέθεσε στη συνέχεια αναλυτικά τα άρθρα του νομοσχεδίου που εγείρουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέθεσε σχετική ένσταση:
Για τη δημιουργία Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ)
Τα άρθρα 4, 5, 7, 11, 12 και 15 ρυθμίζουν θέματα εποπτείας και ελέγχου των παρόχων υπηρεσιών ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων, δηλαδή τις αρμοδιότητες της νέας αρχής. Πρακτικά «απομακρύνουν» το κράτος από τη διαμόρφωση της υδατικής πολιτικής για να ασκηθεί αυτή από την αγορά, υπό την εποπτεία της Ρυθμιστικής Αρχής. Αλλοιώνεται δηλαδή ο χαρακτήρας του ύδατος ως κοινωνικού αγαθού, ενώ σύμφωνα με όσα έχει ήδη κρίνει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για την εξασφάλιση της υγείας των πολιτών που επιτάσσει το Σύνταγμα στα άρθρα 5 και 21, απαιτείται άμεσος κρατικός έλεγχος στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος , ο οποίος δεν μπορεί να υποκατασταθεί με την απλή εποπτεία μέσω της Ρυθμιστικής Αρχής.
Ως εκ τούτου η Ρυθμιστική Αρχή δεν μπορεί να υποκαταστήσει το δημόσιο έλεγχο που απαιτεί η σχετική συνταγματική πρόβλεψη αλλά και η σχετική νομολογία του ΣτΕ. Αυτό επειδή το νερό δεν είναι εμπορικό αλλά κοινωνικό αγαθό και δεν ανήκει στην αγορά. Η λογική του πολυνομοσχεδίου καταστρατηγεί ευθέως τα παγίως κριθέντα από την Ολομέλεια του ΣτΕ, κάτι που είναι προκλητικό.
Οι σχετικές διατάξεις καταστρατηγούν τις αποφάσεις 1904/2014, 190/2022 και 191/2022 της Ολομέλειας του ΣΤΕ, ανατρέπουν το υφιστάμενο καθεστώς λειτουργίας των φορέων παροχής υπηρεσιών ύδατος και ενέχουν, ως εκ τούτου, σοβαρούς κινδύνους για τη συνέχιση της παροχής των υπηρεσιών τους εκτός περιβάλλοντος αγοράς και ανταγωνισμού και υπό όρους δημόσιας υπηρεσίας, δηλαδή με ασφάλεια, καθολικότητα, υψηλή ποιότητα και προσιτή τιμή.
Η επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής ενισχύει το επιχείρημα της εποπτείας από το Δημόσιο και θέτει το ερώτημα: «κατά πόσον οι μεταβιβαζόμενες µε τον παρόν νομοσχέδιο αρμοδιότητες στη ΡΑΑΕΥ συμβαδίζουν µε την νομολογία του ΣτΕ».
Για την κατάργηση της υποχρέωσης μετεγκατάστασης του οικισμού της Ακρινής του νομού Κοζάνης
Με την παρ.8 του άρθρου 162 η κυβέρνηση καταργεί την υποχρεωτική μετεγκατάσταση του οικισμού της Ακρινής, λιγνιτικής περιοχής της Κοζάνης, που θεσπίστηκε με τον νόμο 3939/2011 .Η εν λόγω διάταξη παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικούμενου, στην προκείμενη περίπτωση των κατοίκων, η οποία αποτελεί συνταγματική αρχή της ασφάλειας και του κράτους δικαίου, και ιδίως από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος.
Η ρύθμιση αυτή παραβιάζει και την υπ΄αριθμ. 2346/2022 απόφαση του ΣτΕ που, μετά από προσφυγή των κατοίκων της Ακρινής, ακύρωσε την παράλειψη της Διοίκησης να εκδώσει τις αναγκαίες πράξεις για την κίνηση και ολοκλήρωση της διαδικασίας απαλλοτρίωσης και μετεγκατάστασης του οικισμού, και ανέπεµψε την υπόθεση στη Διοίκηση. Στην απόφαση του ΣτΕ επισημαίνεται ότι η υποχρέωση της πολιτείας να μεριμνήσει για την μετεγκατάσταση συνδέεται με τα συνταγματικά προστατευόμενα έννομα αγαθά της προστασίας της ζωής και της υγείας των κατοίκων της περιοχής, αλλά και με τη διασφάλιση της οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας του πληθυσμού. Η ρύθμιση αποδεικνύει και την υποκριτική στάση του κ. Μητσοτάκη που, κατά την επίσκεψη του στην περιοχή, δήλωσε ότι θα ακούσει την επιθυμία της τοπικής κοινωνίας που αποφάσισε την μετεγκατάσταση με τοπικό δημοψήφισμα. Και τώρα έρχεται με νόμο να ακυρώσει την υποχρέωση της πολιτείας διαψεύδοντας τον εαυτό του!
Για την άρση δασικού χαρακτήρα σε χορτολιβαδικά και βραχώδη
Το προτελευταίο εδάφιο του άρθρου 216 προβλέπει ότι χορτολιβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις παύουν να προστατεύονται από την δασική νομοθεσία αν έχουν εκδοθεί οικοδομικές άδειες οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια μένουν ανεφάρμοστες και δεν έχουν υλοποιηθεί. Η ρύθμιση αυτή είναι αντίθετη στο άρθρο 24 του Συντάγματος καθώς υποτάσσει την προστασία του περιβάλλοντος στις πιέσεις για οικοδόμηση. Και όλα αυτά ενώ υπάρχει η υπ΄αριθμ 1364/2021 απόφαση του ΣτΕ που κρίνει σχετική διάταξη του 4685/2020, του περιβαλλοντοκτόνου νόμου του κ. Χατζηδάκη ως αντισυνταγματική ξεκαθαρίζοντας ότι η προσδοκία των ενδιαφερομένων να υλοποιήσουν οικοδομικές άδειες εντός δασικών εκτάσεων μη νομίμως εκδοθείσες και επί μακρόν ανεφάρμοστες δεν είναι αρκετή ώστε να καμφθεί η συνταγματική απαίτηση για προστασία του περιβάλλοντος. Όμως η κυβέρνηση αντί να συμμορφωθεί με αυτήν την απόφαση προωθεί νομοθετική ρύθμιση που οδηγεί σε αποχαρακτηρισμό της δασικής έκτασης, στην ακριβώς αντίθετη λογική με την απόφαση της δικαιοσύνης.
Για τον καθορισμό ορίων οικισμών με Υπουργική Απόφαση
Η παρ. 1 του άρθρου 253 είναι άλλο ένα ρουσφέτι της κυβέρνησης Μητσοτάκη που τροποποιεί όρια οικισμών πριν την ολοκλήρωση Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων και μάλιστα χωρίς Προεδρικό Διάταγμα, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, αλλά με Υπουργική Απόφαση. Ο κος Σκρέκας νομοθετεί ώστε ο εκάστοτε Υπουργός να τροποποιεί κατά το δοκούν τα όρια οικισμών, ενώ υπάρχει συνταγματική πρόβλεψη και πάγια νομολογία που ορίζει ότι αλλαγές στα όρια οικισμών μπορούν να γίνουν μόνο με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με Υπουργική Απόφαση. Με τον τρόπο αυτό επιφέρει ακόμη ένα πλήγμα στον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας που προστατεύεται από το άρθρο 24 του Συντάγματος.
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει να ρυθμίσει φωτογραφικά όρια οικισμών για να τακτοποιήσει κάποια συμφέροντα ακόμη και σε πυρήνα προστατευόμενης περιοχής και δεν είναι η πρώτη φορά που το επιχειρεί και οφείλει να μας απαντήσει αν αυτή η ρύθμιση θα εφαρμοστεί στο Πάπιγκο όπως έχουν καταγγείλει περιβαλλοντικές ΜΚΟ.
Kommentare