Καμπανάκι κινδύνου για τον Αμαζόνιο

Το φετινό καλοκαίρι μας απέδειξε πως η επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι πιο κοντά από ποτέ με τον τεράστιο αριθμό σοβαρών πυρκαγιών σε όλο τον πλανήτη. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες όμως τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα με το τροπικό δάσος του Αμαζονίου να καίγεται με ταχύς ρυθμούς. Ως ο πνεύμονας του πλανήτη μας, είναι υπεύθυνος για το 20% του παραγόμενου οξυγόνου ενώ οι καμένες εκτάσεις του πιθανότατα να λειτουργήσουν ως μηχανισμός τεράστιων ποσοτήτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Με άλλα λόγια, οι πυρκαγιές στην Αμαζονία μετατρέπουν το μεγαλύτερο αντίβαρο στην κλιματική αλλαγή που διαθέτει ο πλανήτης σε παράγοντα όξυνσης του φαινομένου.

Η Βραζιλία είχε περισσότερες από 72.000 πυρκαγιές φέτος, αύξηση 84% από την ίδια περίοδο το 2018, λέει το Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας της χώρας. Περισσότερες από τις μισές ήταν στον Αμαζόνιο. Μάλιστα υπήρξε απότομη αύξηση της αποψίλωσης κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, η οποία ακολουθήθηκε από εκτεταμένη καύση τον Αύγουστο. Το δάσος του Αμαζονίου είναι ευρέως γνωστό πως συνεχώς κινδυνεύει από περιφερειακά συμφέροντα περί ξυλείας και ορυκτών πόρων, ενώ αναφορές από τοπικές εφημερίδες κάνουν λόγο για ντόπιους αγρότες που εκμεταλλεύονται την ασθενή επιβολή των αρχών για να κάψουν εκτάσεις προς όφελός τους. Παράλληλα το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα γύρω από το ζήτημα φαίνεται να μην έχει σταθεροποιηθεί γύρω από την άμεση λύση του προβλήματος. Η θέση της Βραζιλίας είναι πως δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις πυρκαγιές λόγο έλλειψης πόρων ενώ η στάση τις σε εξωτερικούς παράγοντες είναι αρνητική καθώς το δεξιό εθνικιστικό καθεστώς φοβάται τις εξωτερικές παρεμβολές. Μάλιστα όταν ο πρόεδρος της Γαλλίας, Emmanuel Macron, δήλωσε ότι οι πυρκαγιές στον Αμαζόνιο είναι μια «διεθνής κρίση» και πρότεινε το ζήτημα να είναι σε κορυφαία θέση στην ημερήσια διάταξη της διάσκεψης κορυφής της G7, η απάντηση του ηγέτη της Βραζιλίας, Jair Bolsonaro, ήταν πως ο πρόεδρος Macron επιδιώκει να επωφεληθεί από ένα εγχώριο θέμα της Βραζιλίας και από άλλες χώρες της Αμαζονίας για προσωπικό πολιτικό κέρδος.