Καθώς η ατμόσφαιρα και οι ωκεανοί μας συνεχίζουν να θερμαίνονται, η στάθμη της θάλασσας είναι πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται για πολλές δεκαετίες, αν όχι αιώνες.
Χωρίς αμφιβολία, η κλιματική αλλαγή είναι η κύρια αιτία της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Όταν σκεφτόμαστε για κλιματική αλλαγή, το λιώσιμο των πάγων είναι ίσως το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό. Πράγματι, ο πάγος που χάνεται στον ωκεανό από τα στρώματα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής και από παγετώνες στην ξηρά αντιπροσωπεύει περίπου το 45% της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
Λιγότερο προφανές είναι το γεγονός ότι η θέρμανση των ωκεανών παίζει σημαντικό ρόλο. Τα τελευταία 50 χρόνια, οι ωκεανοί έχουν απορροφήσει πάνω από το 90% της επιπλέον θερμότητας στην ατμόσφαιρα που προκαλείται από αέρια θερμοκηπίου λόγω της ανθρώπινη δραστηριότητας. Καθώς το θαλασσινό νερό θερμαίνεται, διογκώνεται - ένα φαινόμενο γνωστό ως θερμική διαστολή. Αυτή η διόγκωση είναι ένας από τους άλλους μεγαλύτερους λόγους για την άνοδο των θαλασσών μας.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας περιγράφεται με όρους παγκόσμιας μέσης αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Όπως με κάθε μέσο όρο, υπάρχουν παραλλαγές: σε ορισμένα σημεία η στάθμη της θάλασσας στην πραγματικότητα μειώνεται.
Ακριβώς όπως η επιφάνεια της Γης δεν είναι επίπεδη, η επιφάνεια των ωκεανών δεν είναι επίσης επίπεδη. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας σε συγκεκριμένες τοποθεσίες μπορεί να είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο λόγω πολλών τοπικών παραγόντων, όπως διαφορετικές θερμοκρασίες του θαλασσινού νερού, τα ρεύματα των ωκεανών, αλλαγές στους μέσους ανέμους και ατμοσφαιρικές πιέσεις, αλλαγές στην ποσότητα του νερού στην ξηρά και βαρυτικές προσαρμογές λόγω της απώλειας πάγου και εάν η ξηρά εξακολουθεί να ανακάμπτει, απαλλάσσόμενη από το μεγάλο βάρος των πάγων της Εποχής των Παγετώνων.
Η στάθμη της θάλασσας μετριέται κατά κύριο λόγο χρησιμοποιώντας παλιρροιογράφους και, από το 1993, δορυφορικά όργανα υψομετρίας που λειτουργούν ως εικονικοί παλιρροιογράφοι από το διάστημα. Οι σταθμοί παλίρροιογράφων σε όλο τον κόσμο αποκαλύπτουν το τι συμβαίνει τοπικά - το ύψος του νερού μετριέται κατά μήκος της ακτής σε σχέση με ένα συγκεκριμένο σημείο στην ξηρά. Οι δορυφορικές μετρήσεις παρέχουν τις διακυμάνσεις ύψους στην απέραντη επιφάνεια του ωκεανού. Συνολικά, αυτά τα εργαλεία μας λένε πώς αλλάζουν τα επίπεδα της θάλασσας των ωκεανών μας με την πάροδο του χρόνου.
Οι περιφερειακές διαφορές στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας θέτουν σαφώς ορισμένες τοποθεσίες σε κίνδυνο περισσότερο από άλλες, και αυτές οι περιφερειακές διαφοροποιήσεις θέτουν διαφορετικούς κινδύνους. Ορισμένες χώρες είναι σε καλύτερη θέση θαλάσσιας άμυνας - για παράδειγμα, οι Κάτω Χώρες (Ολλανδία), επενδύουν στη συγκράτηση της θάλασσας, αλλά άλλες χώρες όπως το Μπαγκλαντές είναι λιγότερο τυχερές.
Ωστόσο, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα και η μέτρηση του ύψους των ωκεανών με την πάροδο του χρόνου, είναι ζωτικής σημασίας για την κλιματική πολιτική για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.