Περισσότερα από 166.000 τετραγωνικά μίλια δασικού οικοτόπου -μια περιοχή περίπου στο μέγεθος της Καλιφόρνια- χάθηκαν από την αποψίλωση των δασών μεταξύ του 2004 και του 2017, σύμφωνα με μια νέα έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου Άγριας Ζωής (WWF) με τίτλο «Μέτωπα αποψίλωσης: Οδηγοί και Απαντήσεις σε έναν κόσμο που αλλάζει».
Η έκθεση παρέχει μια ολοκληρωμένη ανάλυση των αιτίων της αποψίλωσης των δασών, παρακολουθώντας 24 σημαντικά σημεία που καλύπτουν περισσότερα από 2,7 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια, όπου απειλούνται οι μεγαλύτερες εκτάσεις των υπόλοιπων δασών.
«Η αποψίλωση των δασών βρίσκεται στη ρίζα των πιο πιεστικών προβλημάτων που απειλούν σήμερα τον πλανήτη μας», λέει ο Kerry Cesareo, ανώτερος αντιπρόεδρος της WWF. «Είναι ένας από τους μεγαλύτερους υποκείμενους παράγοντες κινδύνου για εκδηλώσεις μολυσματικών ασθενειών και ένας πρωταρχικός λόγος για τον οποίο οι πυρκαγιές είναι συχνότερες και καταστροφικές σε κρίσιμα οικοσυστήματα όπως αυτό του Αμαζονίου. Είναι επίσης η κύρια αιτία μείωσης των πληθυσμών άγριων ζώων και ένας σημαντικός παράγοντας στην επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής».
Σχεδόν τα δύο τρίτα της συνολικής απώλειας δασών που εντοπίστηκαν στην έκθεση -σχεδόν 104.000 τετραγωνικά μίλια- σημειώθηκαν στη Λατινική Αμερική, η οποία περιέχει εννέα από τα 24 μέτωπα αποψίλωσης που εντοπίστηκαν από το WWF. Το βραζιλιανικό τμήμα του Αμαζονίου είδε τη μεγαλύτερη καταστροφή με περίπου 60.000 τετραγωνικά μίλια να χάνονται. Αυτά τα ευρήματα απηχούν μια άλλη πρόσφατη έκθεση του WWF που διαπίστωσε κατά μέσο όρο μείωση κατά 94% στους πληθυσμούς των σπονδυλωτών που παρακολουθούνται στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική μεταξύ 1970 και 2016.
Το «Μέτωπο της αποψίλωσης των δασών: Οδηγοί και Απαντήσεις σε έναν κόσμο που αλλάζει» αναφέρει:
την εμπορική γεωργία, ιδιαίτερα τη γεωργία μεγάλης κλίμακας, ως τον κύριο κινητήρα της αποψίλωσης στη Λατινική Αμερική.
Η κτηνοτροφία είναι ένας βασικός παράγοντας σε ορισμένες γεωγραφικές περιοχές, για παράδειγμα στην Αφρική.
Στην Ασία, οι κύριοι παράγοντες είναι η επέκταση των φυτειών και η ανάπτυξη της εμπορικής γεωργίας που συνδέεται με την παγκόσμια ζήτηση και τις εγχώριες αγορές.
Σε όλα τα 24 μέτωπα, η ανάπτυξη υποδομών, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης των οδών και των εξορυκτικών δραστηριοτήτων, συμβάλλει επίσης στην αποψίλωση των δασών.
Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει ότι σχεδόν τα μισά από τα υπόλοιπα δάση σε αυτές τις περιοχές έχουν υποστεί κάποιο είδος κατακερματισμού, πράγμα που σημαίνει ότι η ανθρώπινη ανάπτυξη έχει χωρίσει κάποτε τεράστιες εκτάσεις δασών σε μικρότερα, διαχωρισμένα τμήματα.
Η έκθεση καλεί τα άτομα να αποφύγουν προϊόντα που συνδέονται με την αποψίλωση των δασών και ζητεί αρκετές επείγουσες ενέργειες από κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και ρυθμιστικές αρχές. Αυτές οι δράσεις περιλαμβάνουν τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων για τα εδάφη και τα εδάφη τους και την ενίσχυση του τοπικού ελέγχου των δασών, διασφαλίζοντας ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού των εταιρειών είναι όσο το δυνατόν βιώσιμες και τη θέσπιση πολιτικών και νόμων που απαιτούν όλα τα εισαγόμενα προϊόντα και προϊόντα που σχετίζονται με τα δάση να είναι απαλλαγμένα από την αποψίλωση των δασών και τη μετατροπή. Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης την αναγκαιότητα εξισορρόπησης των κανονισμών και των προτύπων με τις ανάγκες των αγροτών μικρών εκμεταλλεύσεων και διαβίωσης.
«Η πανδημία COVID-19 μας προσφέρει πραγματικά την ευκαιρία να αντιστρέψουμε αυτές τις καταστροφικές τάσεις», προσθέτει ο Cesareo. «Καθώς ανακάμπτουμε, έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να κάνουμε σαρωτικές αλλαγές που θα σώσουν τα δάση μας, θα επιβραδύνουν την κλιματική αλλαγή, θα προστατεύσουν την άγρια φύση και θα βοηθήσουν στην πρόληψη της εμφάνισης μελλοντικών ζωονοσογόνων ασθενειών όπως το μυθιστόρημα κοροναϊού. Ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα μας από βραχυπρόθεσμα οφέλη στα αμέτρητα μακροπρόθεσμα οφέλη που παρέχουν τα δάση - όχι μόνο για την υγεία της ανθρωπότητας, αλλά και για το μέλλον όλων των ζωντανών πραγμάτων».