Οι δορυφορικές εικόνες παθητικών μικροκυμάτων του θαλάσσιου πάγου, παρείχαν ένα αξιόπιστο εργαλείο για τη συνεχή παρακολούθηση των αλλαγών στον Αρκτικό πάγο από το 1979.
Κάθε καλοκαίρι, το κάλυμμα της Αρκτικής λιώνει κάτω σε σημείο όπου οι επιστήμονες αποκαλούν «ελάχιστο» προτού αρχίσει ο ψυχρότερος καιρός να προκαλέσει την αύξηση της κάλυψης από πάγο. Η έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής στο τέλος αυτού του καλοκαιριού ήταν η δεύτερη χαμηλότερη από την έναρξη των δορυφορικών παρακολουθήσεων.
Μια ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων από τη NASA και το Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου - NSIDC (National Snow and Ice Data Center) στο Πανεπιστήμιο του Colorado Boulder, δείχνει ότι η ελάχιστη έκταση του 2020, η οποία πιθανότατα σημειώθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου, μετρήθηκε στα 3,74 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Ο Ιαπωνικός Οργανισμός Εξερεύνησης του Διαστήματος - JAXA (Japan Aerospace Exploration Agency) παρέχει πολλά ψηφιακή προϊόντα που σχετίζονται με το νερό και προέρχονται από δεδομένα που έχουν ληφθεί από το όργανο Advanced Microwave Scanning Radiometer 2 (AMSR2) του δορυφόρου Global SHISUKU. Δύο τέτοια σύνολα δεδομένων από την JAXA, που χρησιμοποιούνται σε αυτήν την ψηφιακή απεικόνιση, είναι η ημερήσια συγκέντρωση θαλάσσιου πάγου, με χωρική ανάλυση 10 km και η ημερήσια ένταση της θερμοκρασίας στα 89 GHz, με χωρική ανάλυση 10 km.
Στην παρακάτω ψηφιακή απεικόνιση, η καθημερινή έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής και η εποχιακή κάλυψη της γης αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου, από τη μέγιστη ετήσια έκταση πάγου στις 5 Μαρτίου 2020, έως το ελάχιστο στις 15 Σεπτεμβρίου 2020.
Πάνω από το νερό, ο πάγος της Αρκτικής αλλάζει από μέρα σε μέρα, απεικονίζοντας την κυλιόμενη ελάχιστη συγκέντρωση θαλάσσιου πάγου 3 ημερών, στην περιοχή όπου η συγκέντρωση είναι μεγαλύτερη από 15%. Το γαλάζιο λευκό χρώμα του θαλάσσιου πάγου προέρχεται από την κυλιόμενη ελάχιστη ένταση θερμοκρασίας 3 ημερών από το AMSR2 στα 89 GHz. Τα κόκκινα όρια δείχνουν την ελάχιστη κατά μέσο όρο έκταση, κατά την περίοδο της τριακονταετίας, από το 1981 έως το 2010.
Πάνω στο έδαφος, τα μηνιαία δεδομένα από την εποχιακή απεικόνιση των θαλασσών «Blue Marble Next Generation» εναλλάσσονται αργά από μήνα σε μήνα. Ένας αχνός κύκλος που εμφανίζεται περιοδικά κοντά στον πόλο είναι ένα τεχνούργημα της διαδικασίας οπτικοποίησης και δεν αντιπροσωπεύει κάτι πραγματικό.
Με πληροφορίες από «NASA».