Μια νέα έρευνα του ESA-NASA Arctic Methane and Permafrost Challenge αποκάλυψε ότι το «ξεπάγωμα» του permafrost στην Αρκτική μπορεί να απελευθερώσει ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια, άγνωστους ιούς και ακόμη και ραδιενεργά απόβλητα από πυρηνικούς αντιδραστήρες και υποβρύχια του Ψυχρού Πολέμου.
Το Permafrost καλύπτει περίπου 23 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα στο βόρειο ημισφαίριο. Το μεγαλύτερο μέρος του permafrost στην Αρκτική είναι ηλικίας έως και ενός εκατομμυρίου ετών - συνήθως όσο πιο βαθιά είναι, τόσο μεγαλύτερο είναι.
Εκτός από τα μικρόβια, έχει φιλοξενήσει ένα ευρύ φάσμα χημικών ενώσεων για χιλιετίες είτε μέσω φυσικών διεργασιών, ατυχημάτων ή σκόπιμης αποθήκευσης. Ωστόσο, καθώς η κλιματική αλλαγή προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας της Αρκτικής πολύ πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο κόσμο, εκτιμάται ότι έως το 2100 θα χαθούν έως και τα δύο τρίτα του permafrost σχεδόν στην επιφάνεια.
Το «ξεπάγωμά» του απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου - διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο - στην ατμόσφαιρα, καθώς επίσης προκαλεί απότομες αλλαγές στο τοπίο.
Ωστόσο, έρευνα, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Nature Climate Change, διαπίστωσε ότι οι συνέπειες του «ξεπαγώματος» του permafrost θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο διαδεδομένες - με πιθανότητα απελευθέρωσης βακτηρίων, άγνωστων ιών, πυρηνικών αποβλήτων και ακτινοβολίας και άλλων χημικών ουσιών που προκαλούν ανησυχία.
Η έρευνα περιγράφει πως το permafrost σε βάθος μεγαλύτερο από τρία μέτρα, είναι ένα από τα λίγα περιβάλλοντα στη Γη που δεν έχει εκτεθεί σε σύγχρονα αντιβιοτικά. Περισσότεροι από 100 διαφορετικοί μικροοργανισμοί στο βαθύ τμήμα του permafrost της Σιβηρίας έχουν βρεθεί ότι είναι ανθεκτικοί στα αντιβιοτικά. Καθώς το permafrost ξεπαγώνει, υπάρχει η πιθανότητα αυτά τα βακτήρια να αναμειχθούν με το νερό και να δημιουργήσουν νέα ανθεκτικά στελέχη στα αντιβιοτικά.
Ένας άλλος κίνδυνος αφορά τα υποπροϊόντα των ορυκτών καυσίμων, τα οποία έχουν απορριφθεί στο permafrost από την αρχή της βιομηχανικής επανάστασης. Η Αρκτική περιέχει επίσης κοιτάσματα φυσικών μετάλλων, συμπεριλαμβανομένου του αρσενικού, του υδραργύρου και του νικελίου, τα οποία εξορύσσονται εδώ και δεκαετίες και έχουν προκαλέσει τεράστια μόλυνση από απόβλητα σε δεκάδες εκατομμύρια εκτάρια.
Οι πλέον απαγορευμένοι ρύποι και χημικές ουσίες, όπως το εντομοκτόνο διχλωρο-διφαινυλ-τριχλωροαιθάνιο, DDT, που μεταφέρθηκαν στην Αρκτική ατμοσφαιρικά και με την πάροδο του χρόνου παγιδεύτηκαν στο permafrost, κινδυνεύουν να διεισδύσουν εκ νέου στην ατμόσφαιρα.
Επιπλέον, η αυξημένη ροή νερού σημαίνει ότι οι ρύποι μπορούν να διασκορπιστούν ευρέως, βλάπτοντας είδη ζώων και πτηνών, καθώς και εισχωρώντας στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα.
Υπάρχει επίσης μεγαλύτερο περιθώριο μεταφοράς ρύπων, βακτηρίων και ιών. Περισσότεροι από 1000 οικισμοί, είτε εξόρυξης πόρων, είτε στρατιωτικών και επιστημονικών έργων, έχουν δημιουργηθεί στο permafrost τα τελευταία 70 χρόνια. Αυτό, σε συνδυασμό με τον τοπικό πληθυσμό, αυξάνει την πιθανότητα τυχαίας επαφής ή απελευθέρωσης.
Comments