Η ετήσια νεκρή ζώνη του Κόλπου του Μεξικού προκαλείται κυρίως από υπερβολική ρύπανση από θρεπτικά συστατικά από ανθρώπινες δραστηριότητες σε αστικές και γεωργικές περιοχές σε όλη την λεκάνη απορροής του ποταμού Μισισιπή. Όταν η περίσσεια θρεπτικών ουσιών φτάσει στον Κόλπο, προκαλούν την υπερανάπτυξη των φυτοπλακτόν, τα οποία τελικά πεθαίνουν και αποσυντίθενται, μειώνοντας το οξυγόνο καθώς βυθίζονται στον πυθμένα. Τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου που προκύπτουν κοντά στον πυθμένα του Κόλπου δεν μπορούν να υποστηρίξουν τις περισσότερες θαλάσσιες ζωές. Τα ψάρια, οι γαρίδες και τα καβούρια κολυμπούν συχνά έξω από την περιοχή, αλλά τα ζώα που δεν μπορούν να κολυμπήσουν ή να απομακρυνθούν τονίζουν ή πεθαίνουν από το χαμηλό οξυγόνο. Η νεκρή ζώνη του Κόλπου του Μεξικού εμφανίζεται κάθε καλοκαίρι.
«Όχι μόνο η νεκρή ζώνη βλάπτει τη θαλάσσια ζωή, αλλά βλάπτει επίσης την εμπορική και ψυχαγωγική αλιεία και τις κοινότητες που υποστηρίζουν», δήλωσε η Nicole LeBoeuf, αναπληρωτής διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανού της NOAA. «Η ετήσια νεκρή ζώνη καθιστά τις μεγάλες περιοχές μη διαθέσιμες για είδη που εξαρτώνται από αυτές για την επιβίωσή τους και οι θέσεις συνεχίζουν να πιέζουν τους έμβιους πόρους της περιοχής και τις παράκτιες οικονομίες».
Ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην υποξική ζώνη άνω του μέσου όρου του τρέχοντος έτους είναι οι υψηλές ροές ποταμών και τα φορτία θρεπτικών ουσιών που καταλήγουν στον Κόλπο αυτή την άνοιξη, κυρίως από τους ποταμούς Μισισιπή και Atchafalaya. Τον Μάιο του 2020, η απόρριψη τέτοιων ουσιών στους ποταμούς Μισισιπή και Atchafalaya ήταν περίπου 30% υψηλότερη από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο μεταξύ 1980 και 2019. Η USGS εκτιμά ότι η αυτή η μεγαλύτερη του μέσου όρου απόρριψη των ποταμών μετέφερε 136.000 μετρικούς τόνους νιτρικών και 21.400 μετρικούς τόνους φωσφόρου στον Κόλπο του Μεξικού, μόνο τον Μάιο. Αυτά τα φορτία νιτρικών ήταν περίπου 2% πάνω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο, και τα φορτία φωσφόρου ήταν περίπου 25% πάνω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο.
"Η υποτροπική ζώνη του Κόλπου του Μεξικού που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο προκαλείται κυρίως από υπερβολική ρύπανση θρεπτικών ουσιών που συμβαίνει σε όλη την λεκάνη απορροής του ποταμού Μισισιπή", δήλωσε ο Don Cline, αναπληρωτής διευθυντής της περιοχής αποστολής υδάτινων πόρων του USGS. «Οι πληροφορίες σχετικά με το πού αυτές οι πηγές συμβάλλουν σε θρεπτικά συστατικά σε όλη τη λεκάνη απορροής μπορούν να βοηθήσουν στην καθοδήγηση των προσεγγίσεων διαχείρισης στον Κόλπο»
Ενώ η πρόβλεψη της υποξικής ζώνης προϋποθέτει τυπικές παράκτιες καιρικές συνθήκες, το μετρούμενο μέγεθος της νεκρής ζώνης θα μπορούσε να διαταραχθεί και το μέγεθός του θα μπορούσε να αλλάξει από μεγάλα καιρικά φαινόμενα, όπως τυφώνες και τροπικές καταιγίδες, που αναμιγνύουν τα νερά των ωκεανών, όπως συνέβη το 2018 και το 2019. Η έρευνα παρακολούθησης που υποστηρίζεται από το NOAA, η οποία έχει προγραμματιστεί για αργότερα αυτό το καλοκαίρι, θα επιβεβαιώσει το μέγεθος της νεκρής ζώνης του 2020 και αποτελεί βασικό τεστ για την ακρίβεια των μοντέλων της NOAA.
Η NOAA και οι συνεργάτες της συνεχίζουν να αναπτύσσουν πρόσθετες δυνατότητες πρόβλεψης της αποξυγόνωσης για να κατανοήσουν τις επιπτώσεις στους έμβιους θαλάσσιους πόρους, τη σχέση μεταξύ όγκου αποξυγόνωσης και περιοχής και και πώς αλλάζει η αποξυγόνωσης χρονικά και χωρικά στον Κόλπο.
Περισσότερες πληροφορίες για τα ευρήματα στο Κέντρο Κλιματικών Ερευνών της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (ΝΟΑΑ).
Comments