Οι τροπικές περιοχές έχασαν 11,9 εκατομμύρια εκτάρια δέντρων το 2019, σύμφωνα με στοιχεία του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, που κυκλοφόρησαν χθες, 3 Ιουνίου, στο Global Forest Watch. Σχεδόν το ένα τρίτο αυτής της απώλειας, δηλαδή 3,8 εκατομμύρια εκτάρια, σημειώθηκε σε πρωτογενή τροπικά δάση, περιοχές τροπικού δάσους που είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τη βιοποικιλότητα και την αποθήκευση άνθρακα. Αυτό ισοδυναμεί με την απώλεια ενός γηπέδου ποδοσφαίρου πρωτογενούς δάσους κάθε 6 δευτερόλεπτα για ολόκληρο το έτος.
Η πρωτογενής απώλεια δασών ήταν 2,8% υψηλότερη το 2019 από ό,τι το προηγούμενο έτος και παρέμεινε ψηλή για τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρά τις προσπάθειες να σταματήσει η αποψίλωση των δασών. Τουλάχιστον 1,8 γιγατόνοι εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα συνδέονται με την πρωτογενή απώλεια δασών του 2019, που ισοδυναμεί με τις ετήσιες εκπομπές 400 εκατομμυρίων αυτοκινήτων. Παρόλο που το ποσοστό απώλειας πρωτογενούς δάσους ήταν χαμηλότερο το 2019 από τα έτη ρεκόρ του 2016 και του 2017, ήταν ακόμα το τρίτο υψηλότερο από τα τέλη του αιώνα.
Τα δεδομένα του 2019 αποκαλύπτουν ότι πολλές χώρες υπέστησαν απώλειες ρεκόρ και οι πυρκαγιές δημιούργησαν εκπληκτικές επιπτώσεις στα πρωτογενή δάση και πέραν αυτής. Αν και η κατάσταση παραμένει έντονη σε παγκόσμιο επίπεδο, ορισμένες χώρες έδειξαν σημάδια βελτίωσης, προσφέροντας μαθήματα για άλλα έθνη.
Παρά τις εμφανείς επιτυχίες ορισμένων χωρών για τον περιορισμό της απώλειας δασών, τα δεδομένα του 2019 υπογραμμίζουν ένα γεγονός: ο αγώνας για τον περιορισμό της απώλειας τροπικών δασών δεν έχει τελειώσει.
Οι περισσότερες χώρες και εταιρείες δεν θα πετύχουν τις δεσμεύσεις τους για το 2020 γύρω από τα δάση, με την απώλεια τροπικών πρωτογενών δασών να παραμένει υψηλότερη από ποτέ. Η πανδημία του κορονοϊού αποτελεί πρόσθετη απειλή για τα δάση του κόσμου τους επόμενους μήνες, τα επόμενα χρόνια. Βραχυπρόθεσμα, τα δάση μπορεί να επηρεαστούν από την έλλειψη προστασίας, με αποτέλεσμα υψηλότερα ποσοστά παράνομης υλοτόμησης και πυρκαγιών. Μεσοπρόθεσμα, οι οικονομικές μειώσεις και τα μέτρα τόνωσης μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη απώλεια δασών καθώς οι χώρες προσπαθούν να τονώσουν τις οικονομίες τους με εξορυκτικές βιομηχανίες, όπως συνέβη στην Ινδονησία κατά τη διάρκεια της Ασιατικής Χρηματοπιστωτικής Κρίσης.
Comentarios