Του Νίκου Αγκαθέρη
Το πρωτοποριακό project εκμετάλλευσης της ενέργειας της παλίρροιας στον κόλπο του Swansea (Ουαλία) ξαναμπαίνει σε κίνηση μετά από την απόρριψη επιχορήγησης του από το Βρετανικό Κοινοβούλιο το 2016 λόγω του αυξημένου κόστους κατασκευής. Τα ενδιαφερόμενα μέλη πλέον φαίνεται πως κατάφεραν να καταλήξουν σε σχέδιο υλοποίησης του χωρίς την ανάγκη κρατικών κονδυλίων και προβλέπουν παράδοση μέσα σε 6 χρόνια. Το project ξαναμπήκε στη συζήτηση και έλαβε παραπάνω προσοχή τους τελευταίους μήνες, λόγω της αποτυχίας επίτευξης συμφωνίας με την Βρετανική Κυβέρνηση για την κατασκευή δυο μεγάλων πυρηνικών εργοστασίων στην Ουαλία, τα οποία θα παρήγαγαν το ποσοστό της απαραίτητης ηλεκτρικής ενέργειας με χαμηλές-σε-άνθρακα εκπομπές αεριών που έχει τεθεί ως στόχος.
Συνοπτικά, το έργο αποτελείται από έναν κυματοθραύστη σε σχήμα U ο οποίος θα εκμεταλλεύεται την παλίρροια των νερών του Ατλαντικού ωκεανού. Η καινοτομία της τεχνολογίας αυτής είναι ο νέος τρόπος εκμετάλλευσης αυτής της ενέργειας, δηλαδή το Tidal Lagoon. Με τον όρο αυτό, ορίζεται μία παλιρροιακή λιμνοθάλασσα που περιβάλλει μια περιοχή ακτογραμμής, πίσω από έναν κυματοθραύστη, με ένα αποτύπωμα προσεκτικά σχεδιασμένο για το τοπικό περιβάλλον και η οποία αποτελεί έναν σταθμό ηλεκτροπαραγωγής ο οποίος παράγει ενέργεια από τη φυσική άνοδο και πτώση της παλίρροιας.
Καθώς η παλίρροια έρχεται (πλημμυρίδα) το νερό κρατείται πίσω από τις πύλες των στροβίλων, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της ροής μέσω αυτού και μπορούν να είναι εντελώς κλειστές για να σταματήσει το νερό που εισέρχεται στη λιμνοθάλασσα. Αυτό δημιουργεί μια διαφορά στο ύψος της στάθμης του νερού (κεφαλή) μεταξύ του εσωτερικού της λίμνης και της θάλασσας. Μόλις βελτιστοποιηθεί η διαφορά μεταξύ των επιπέδων του νερού, ανοίγονται οι πύλες και το νερό κυλά στη λιμνοθάλασσα μέσω των στροβίλων που τοποθετούνται μέσα σε τσιμεντένια περιβλήματα σε ένα τμήμα του τοιχώματος του κυματοθραύστη. Καθώς το νερό γυρίζει τους στροβίλους, παράγεται ηλεκτρισμός. Το νερό έπειτα επιστρέφει για να ταιριάξει με το επίπεδο τη θάλασσας εξωτερικά του έργου.
Αυτή η διαδικασία συμβαίνει και αντίστροφα καθώς η παλίρροια ρέει έξω (άμπωτη), αφού οι στρόβιλοι είναι «διπλής κατεύθυνσης», και έτσι η ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να παραχθεί τόσο από τις εισερχόμενες όσο και τις εξερχόμενες ροές.
Στο Swansea Bay, η παλιρροιακή λιμνοθάλασσα θα έχει κύματοθραύστη περίπου 9.5 km που περικλείει μια περιοχή 11 km2 και θα περιέχει 16 στροβίλους. Ταυτόχρονα με την παλιρροιακή ενέργεια, υπάρχουν σχέδια για τοποθέτηση πλωτών φωτοβολταϊκών στη λιμνοθάλασσα. Η συνολική ετήσια ηλεκτρική ενέργεια που προβλέπεται από το έργο ανέρχεται σε περίπου 770 GWh, αρκετή για την κάλυψη αναγκών σε πάνω από 150.000 σπίτια.
Κοιτώντας μακροχρόνια, αν το πρώτο έργο στο Swansea πετύχει, η εταιρία σχεδιάζει την κατασκευή άλλων πέντε παρόμοιων Tidal Lagoons, με συνολική ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας κοντά στις 70 TWh, αποτελώντας έτσι το 8% της συνολικής καταναλισκόμενης ενέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Comments